objąć kierownictwo

См. также в других словарях:

• kierownictwo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kierownictwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} grupa osób zarządzających przedsiębiorstwem, instytucją, organizacją; zarząd, dyrekcja, zwierzchnictwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierownictwo zakładu, fabryki, szkoły. Narada… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kierownictwo — n III, Ms. kierownictwowie 1. blm «kierowanie, zarządzanie» Kierownictwo jednoosobowe, wieloosobowe. Objąć kierownictwo czegoś. Powierzyć komu kierownictwo czegoś. Pracować, wykonać coś pod czyimś kierownictwem. 2. lm D. kierownictwoictw «zespół… …   Słownik języka polskiego

• tymczasowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} na krótki czas, nie na stałe; przejściowo, chwilowo, na razie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tymczasowo przebywać za granicą, objąć kierownictwo, pracować w szkole. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

• minister — m IV, DB. ministertra, Ms. ministertrze; lm M. ministertrowie, DB. ministertrów «członek rządu kierujący określonym działem administracji państwowej» Minister spraw zagranicznych. Minister oświaty i wychowania. Być, zostać ministrem. Mianować… …   Słownik języka polskiego

• przewodnictwo — n III, CMs. przewodnictwowie, blm 1. «przewodzenie komuś (w czymś), kierowanie, zarządzanie kimś, czymś; funkcja przewodniczącego, kierownika; kierownictwo» Przewodnictwo w naradzie produkcyjnej. Objąć, przyjąć przewodnictwo czegoś. Powierzyć,… …   Słownik języka polskiego

• szefostwo — n III, Ms. szefostwowie, blm «bycie szefem; funkcja, stanowisko, urząd szefa; kierownictwo, zwierzchnictwo, naczelnictwo, dowództwo» Szefostwo sztabu. Szefostwo wydziału, działu w instytucji, w zakładzie pracy. Objąć, sprawować szefostwo.… …   Słownik języka polskiego

• uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… …   Słownik języka polskiego

• zwierzchnictwo — n III, Ms. zwierzchnictwowie, blm książk. «stanowisko, uprawnienia zwierzchnika; władza zwierzchnia, kierownictwo, zwierzchność» Objąć, mieć zwierzchnictwo nad kimś. Być, znajdować się pod czyimś zwierzchnictwem …   Słownik języka polskiego

• zwierzchnictwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. zwierzchnictwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawowanie władzy zwierzchniej, kierownictwo, zwierzchność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spór o zwierzchnictwo nad armią. Objąć, mieć zwierzchnictwo nad czymś. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień